De prestatie van A.S.C. krijgt nóg meer glans in de wetenschap dat de selectie van de A1 dat seizoen uit slechts 10 spelers bestond. Dit betekende dat coach René Dettmer iedere week vanuit de Droomfabriek, waar hij toen werkte, invallers moest ritselen. Soms met kunst- en vliegwerk en moesten er jongens worden ingezet die misschien aardig met een hockeystick overweg konden, maar vaardigheid met een voetbal is natuurlijk andere koek.
De bekerwedstrijden vonden op doordeweekse avonden plaats, zodat wat gemakkelijker voor aanvulling (léés: versterking) kon worden gezorgd. Er was zelfs een invaller die z’n hoofd kaal schoor om maar op de foto te lijken die op de spelerspas van een geblesseerde speler stond. Deze vlieger ging echter niet op in de finale, want die werd geleid door een heuse scheidsrechter en grensrechters van de KNVB. De spelerspassen werden onder het vergrootglas geïnspecteerd.
De finalewedstrijd was tegen O.S.D.O. A1 uit Ouderkerk aan de Amstel dat, getuige de clubnaam ”Ons Samenspel Doet Overwinnen”, ruimschoots op de feiten vooruit liep. Verder was een buslading supporters meegereisd die hun favorieten luidkeels aanmoedigden, waarbij zelfs een megafoon in de strijd werd geworpen. De aanwezige A.S.C.-fans stelden hier een uiterst beschaafd “Zet hem op, jongens, druk een punt en laat ons juichen!” tegenover.
Zeker in het begin van de eerste helft was A.S.C. technisch de betere ploeg en de 1-0 voorsprong was dan ook ruimschoots verdiend. Tegen het einde van de eerste helft kwam O.S.D.O. echter sterk terug en met een beetje geluk werd een 2-1 voorsprong genomen.
Na de thee kwam A.S.C. met de rug tegen de muur te staan en een nederlaag leek onafwendbaar. Een gelukkige kluts, na goed doorzetten van Maarten-Jan Hoefnagel, bracht echter de gelijkmaker op het bord. De laatste minuten waren bloedstollend spannend, met nog een bal van O.S.D.O. tegen het houtwerk van A.S.C. Maar in de 2-2 stand kwam geen verandering meer, zodat een serie strafschoppen de beslissing moest brengen. De A.S.C.-ers toonde zich hierin uiterst koelbloedig en alle vijf de 11-meter trappen verdwenen in het net, terwijl een O.S.D.O.-speler de derde penalty tegen de paal schoot: 5-4!
Zo verdween de LD-cup in eerste instantie in de prijzenkast van Rood-Zwart; later is hij overgebracht naar een meer veilige locatie ergens in Nederland. Onze jonge helden mochten, onder leiding van hun sympathieke coach René Dettmer, op 16 november 1994 en op kosten van Menken/van Grieken, naar de EK-kwalificatie interland Nederland - Tsjechië (uitslag 0-0).
Het zal de aandachtige lezer geen verbazing wekken dat succescoach René Dettmer, mede als gevolg van dit huzarenstuk, in 2010 tot Lid van Verdienste van A.S.C. is benoemd!
