Meer dan 100 teams uit Duitsland, Frankrijk, Denemarken, Luxemburg, Oostenrijk, Nederland en België kwamen naar Oostende om te strijden om de bovenste plaatsen. Gastorganisatie was de profclub KV Oostende die uitkomt in de hoogste divisie in België. Ter voorbereiding werd geld ingezameld bij een verkoopactie op de Nieuwjaarsreceptie en door het wassen van auto’s bij ASC.
Vrijdag 19 april vertrokken de 17 pupillen, trainer-coach Mark Feenstra en 5 enthousiaste vaders naar uitvalbasis Westende. Na een lange, filerijke rit werden de ballen uit de achterbakken bevrijd en de eerste rondootjes gespeeld, terwijl de vaders de traditionele pastahap aan het bereiden waren. Zoals gebruikelijk op dit soort jeugdkampen, sliepen de vaders eerder dan de zonen en wisten laatstgenoemden de hotelbewaking lang aan het werk te houden met nachtelijke uitbraakpogingen en het bijpassende kat-en-muis-spel. Na een te korte nacht klonk al vroeg de wekker want om half tien vond de aftrap plaats tegen de profjeugd van KV Oostende.
Overduidelijk was dat deze localo’s wel goed geslapen hadden en met een 1-0 verlies gingen de ASC-ers van het veld. Zeker niet weggespeeld en gezien de omstandigheden geen verkeerde uitslag.
Daarna volgden matches tegen SV Heeten en US Grace Hollogne. Beide wedstrijden leverden winst op zodat een plek in de kwartfinale zeker werd gesteld. ‘s Avonds werd de lokale pizzeria aangedaan en daarna volgde het Jan Breydelstadion waar Cercle Brugge in de play-offs voor de Europa League aantrad tegen KV Kortrijk. Zelden zagen we zo weinig bezette stoeltjes in een stadion met een capaciteit van 30.000 plaatsen. Het grote voordeel was dat onze aanwezigheid niet onopgemerkt bleef.
De jongens schreeuwden de longen uit hun lijf en moedigden thuisploeg Cercle Brugge meer dan fanatiek aan. De lokale hooligans waren enigszins verrast door deze buitenlandse steun maar leerden ons als tegenprestatie een aantal nieuwe termen: zotteke, grasgeit, onnozelaar en prutser (alles op z’n Vlaams uitgesproken).
En uiteraard is arbiter het juiste woord voor scheidsrechter. Zo had deze trip voor de thuisblijvende moeders ook het vooraf gewenste educatieve karakter en konden de meegereisde vaders dit element met een gerust hart afvinken.
Het voetbalspel was ondertussen niet om aan te zien en onze jongens concentreerden hun aandacht op de nr. 9 van de Kortrijkers: de Franse enfant terrible Teddy Chevalier (oud-speler van RKC). Verwoede pogingen om driftkikker Chevalier uit zijn spel te halen, liepen op niets uit. De rechtsbuiten gaf twee keer de beslissende voorzet waaruit door Kortrijk gescoord werd (1-2 winst).
De voorspellingen van de leiding voor de rest van de avond en nacht bleken onjuist: de verwachte vermoeidheid van de pupillen werd overmand en het bleef nog lang onrustig in het hotel in Westende.
Op zondagochtend was het Paasontbijt van korte duur: er moest aangetreden worden in de kwartfinale tegen het Franse
Grandvilliers AC.
De overmacht aan meegereisde en bloedfanatieke supporters voorspelde weinig goeds. Een bikkelharde wedstrijd volgde die na een gelijkspel in de reguliere speeltijd door ASC werd beslecht met een gewonnen penaltyreeks (hoezo hebben Nederlanders een
penaltysyndroom?).
Daarna volgde de halve finale tegen het in de 3e divisie uitkomende SV Hoofddorp.
De Hoofddorpers bleken net een maatje te groot te zijn voor onze mannen. Geen schande om 1-0 te verliezen van de latere toernooiwinnaar. ASC werd veroordeeld tot het spelen van de troostfinale. De onvolprezen Mark Feenstra wist de mannen nog een keer op te laden om alles te geven. Wat volgde was een ware titanenstrijd tegen semi-profclub Schwarz-Weiss Bregenz.
De zwart-witten uit Oostenrijk moesten uiteindelijk het onderspit delven tegen de rood-zwarten uit Oegstgeest en met de welverdiende 3e plek (en een spuuglelijke beker...) in een deelnemersveld van 17 ploegen kan JO13-1 terugkijken op een succesvolle buitenlandtrip.
Groot woord van dank aan Mark Feenstra die ook dit weekend al zijn coachingsvaardigheden inzette om de jongens te laten excelleren.
Dank aan de spelers inclusief de invallers uit JO13-2 en JO12-1 (Taeke, Roy, Max, Tim, Ties, Lars, Jelle, Gijs (2x), Liam, Lowie, Daan, Hugo,
Tijmen, Luuk, Jip en Luka) voor zo veel spelplezier, doorzettingsvermogen en inzet.
Voorts aan de vaders voor de begeleiding (en hun verbale geluid langs de zijlijn) en aan de ouders die geholpen hebben bij de geldinzamelacties. En ja, we misten één man: Jort, de assistent-coach. Hij moest helaas verstek laten gaan in verband met examenvoorbereiding. We wensen hem alle succes bij zijn examen.
