In 1999 verscheen zijn dichtbundel “Bedacht, geregeld en gespeeld door heren”, waarin opgenomen 23 prachtige cricketsonnetten die dramatische confrontaties oproepen tussen goed (wij) en kwaad (de tegenstander) in een situatie van morele ambiguïteit. Jacques van Gent peilt in zijn poëzie de cricketcultuur van anarchistisch individualisme en het bijzondere, niet-repressieve collectivisme gebaseerd op deze anarchie. Hij doet het niet voor minder.
Uit “Bedacht, geregeld en gespeeld door heren” drukken wij het poëtische hoogstandje “Karel” voor u af. Dat is smullen, dus!
Karel
De cap heeft vele centuries gezien,
De legguards, van een halve eeuw geleden,
zijn tot het bot versleten, maar misschien
houdt hij nu eenmaal niet van nieuwigheden.
Hij is de wicketkeeper, doch van origine
een snelle bowler, met veel tricky vaardigheden,
totdat hij zijn vermaarde vaart verloor. Sindsdien
is hij als achtervanger op gaan treden.
Nog zweeft hij vol gratie bij een duik,
wanneer een googly met veel spin komt aangevlogen
en straft hij missers zonder mededogen.
Maar sedert kort torst hij een fikse buik
die afbreuk doet aan zijn befaamde vangvermogen.
Alles de schuld van “De Gevulde Kruik”.
