“Voordat gisteren de competitie-wedstrijd A.S.C. - H.F.C. werd gespeeld, had er op het terrein aan de Kempenaerstraat een ontmoeting tusschen de Veteranen dier beide elftallen plaats.“
Het was ongeveer aldus. 22 huisvaders of .... tenminste mannen met den leeftijd om dat ruimschoots te zijn. Mannen met grijze of .... geen haren, weldoorvoed, ietwat stijf en traag ter been. Bijvoorbeeld. Bij H.F.C. een back, wiens eenige verdienste het was, dat hij door zijn respectabelen omvang het uitzicht op het doel voor de geheele A.S.C.-voorhoede tegelijk ten eenenmale belemmerde .... dat hij het meest voor de note gaie (vrolijke noot) zorgde was misschien nog een groote verdienste.
Bij A.S.C. een keeper die zoo gewoon was slechts een figurantenrol te vervullen, dat hij zulks in doel nu ook deed. Voor de rust kreeg hij vier schoten te verwerken, die even zooveel goals werden, zoodat na rust een ander zijn plaats maar innam. Verder het grootste aantal dat aan steltloopers deed denken en nog een paar, die het nog niet zoo heel gek maakten, en die waarschijnlijk voor deze gelegenheid maar tot huisvader - pardon tot Veteraan - waren gepromoveerd.
Er werd begonnen - onder leiding van scheidsrechter Jansen - met 9 man, aan beide kanten, maar de laatkomers kwamen toch ook.
Welke van de elftallen het sterkst was, daarover zullen we ons maar niet uitlaten, want dat het voor de rust 4-1 werd, lag aan den Leidschen doelman. Zijn plaatsvervanger na de rust bracht er tenminste iets meer van terecht. Het werd 1-0, 2-0, 2-1, 3-1, 4-1. En na de rust 5-1, 6-1. Een penalty maakte er toen voor de Leidsche huisvaders 6-2 van. Om 1 uur werd deze oudheidkundige sporttentoonstelling gesloten”.
Wat een wereld van verschil met nu! En wie dat eens met eigen ogen wil zien, wordt van harte
uitgenodigd, als dat tenminste weer mag, om een keer een wedstrijd van een veteranenteam van
A.S.C. in de Overveerpolder te komen bekijken.
Voor de tribune blikken A.S.C.-Veteranen monter in den lens!