In 1961 was Ross verhuisd naar Lusaka, Noord-Rhodesië, maar hij kon zijn oude cluppie in Oegstgeest niet vergeten. Hij schreef een brief waarin hij de loftrompet stak over de jeugdopleiding bij Ajax en de tomeloze inzet roemde van m.n. de oudere leden bij het overdragen van hun cricketkennis en -kunde aan de jeugd.
Ross was zo onder de indruk geraakt dat hij vanuit het verre Afrika een kleine bijdrage wilde leveren aan het welslagen van de jeugdopleiding van Ajax door het ter beschikking stellen van een financieel bedrag. Zijn idee was om jaarlijks een wisselbeker toe te kennen aan het jeugdlid dat in de ogen van de Jeugdcommissie gedurende het seizoen het meest die kwaliteiten toonde, die een goede teamgeest kweken. Ross deed daarom de suggestie, dat bij de toekenning niet alleen met de feitelijke prestaties in het veld, d.w.z. batten, bowlen, wicketkeepen en fielden rekening wordt gehouden, maar ook met zaken als persoonlijkheid, enthousiasme en gedisciplineerd gedrag (zowel in als buiten het veld). Het inprenten van teamgeest is volgens hem immers van het grootste belang bij het trainen van jonge leden van een vereniging.
William Arthur Smith, wijlen de vader van Ross, was een groot cricketliefhebber in Tasmanië en hoewel hij Ajax niet persoonlijk gekend heeft, stelde hij er altijd bijzonder veel belang in om van Ross alles over de jeugdopleiding van Ajax te horen. Ross stelde daarom voor om de herinnering aan zijn vader levend te houden door de volgende inscriptie op de wisselbeker aan te brengen:
“THE WILLIAM ARTHUR SMITH AWARD FOR TEAMSPIRIT”
Uiteraard heeft de Cricketcommissie dit genereuze aanbod van Ross met beide handen aangegrepen. Er werd een bijzonder ingewikkeld berekeningssysteem ontworpen, dat de Jeugdcommissaris jaarlijks maanden rekenwerk kostte om de uiteindelijke winnaar vast te stellen (vgl. E-cricket). Op de sluitingsavond in oktober 1961 werd niemand minder dan Huib de Goeij (!) tot de eerste winnaar van de William Arthur Smith Award for Teamspirit uitgeroepen. Sinds 1961 wordt de trofee jaarlijks aan een excellerende jeugdspeler uitgereikt. Dus als uw zoon of dochter na de sluitingsavond vol trots met een grote beker thuiskomt, dan weet u niet alleen dat hij/zij aardig kan cricketen, maar ook dat hij/zij afgelopen seizoen het meest die kwaliteiten heeft getoond die een goede teamgeest kweken. U kunt dus met recht apetrots zijn op uw nazaat! Als U dat tenminste al niet was……..
